در اغلب افراد، میگرن با علائم هشداردهنده‌ای مانند اختلالات بینایی، حساسیت به نور و صدا، تهوع یا ضعف همراه است و ممکن است از چند ساعت تا چند روز ادامه داشته باشد.

علت دقیق بروز میگرن هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما ترکیبی از عوامل ژنتیکی، عصبی، و محیطی در پیدایش آن نقش دارند. تغییرات در سطح سروتونین، انقباض و گشاد شدن عروق مغزی، و افزایش حساسیت عصبی از مکانیزم‌های احتمالی بروز این نوع سردردها هستند.

میگرن معمولاً در چند مرحله بروز می‌کند که شامل موارد زیر است:

• چند ساعت تا چند روز قبل از شروع سردرد و با علائمی مثل تغییرات خلق، یبوست، خمیازه کشیدن، و سفتی گردن مشخص می‌شود.

• در برخی افراد، اختلالات بینایی یا حسی مثل جرقه‌های نور یا بی‌حسی صورت و اندام‌ها بروز می‌کند.

• سردرد ضربان‌دار که معمولاً در یک طرف سر بروز می‌کند و با تهوع، استفراغ، حساسیت به نور و صدا همراه است.

• پس از سردرد، فرد احساس خستگی شدید، گیجی یا کاهش تمرکز دارد.

علائم رایج سردرد میگرنی عبارتند از:

عوامل تشدیدکننده‌ی میگرن:

نقش فیزیوتراپی در مدیریت میگرن:

فیزیوتراپی می‌تواند نقش مهمی در کاهش شدت، دفعات و مدت حملات میگرنی ایفا کند. رویکردهای غیر دارویی در فیزیوتراپی شامل موارد زیر است: